In 2019 was er volgens het jaarrapport van de Belgische Staatsveiligheid (blz. 20 en 21) een ware acceleratie van extreemrechts. Het mag duidelijk dit voor de bevolking dramatische gevolgen had: ‘Een golf nietsontziende aanslagen kostte het leven aan tientallen slachtoffers in de Westerse wereld.’ In extreemrechtse middens was en is er grote bewondering voor de aanslag van Breton Tarrant waarbij in Nieuw-Zeeland 51 moskeegangers gedood werden. Zijn gruweldaad vormde de rechtstreekse inspiratiebron voor 4 andere dodelijke aanslagen: 2 in de VS, 1 in Noorwegen en 1 in Duitsland. Daarnaast werd de Duitse politicus Walter Lübcke op 2 juni 2019 op klaarlichte dag vermoord.
Ook in Belgische extreemrechtse milieus werden voorbereidingen getroffen, zoals het oefenen
met vuurwapens en explosieven of het bespreken van potentiële doelwitten. Bijeenkomsten van neonazi’s en skinheads trekken er steeds meer bezoekers aan. Binnen het anti-islam en anti-asielactivisme verhardt de toon en heeft men steeds minder schroom om naar buiten te treden. Extreemrechts richt zich niet enkel meer op moslims of vluchtelingen, maar in toenemende mate ook op politici (‘volksverraders’) en de media (‘linkse leugenpers’). Binnen de identitaire bewegingen neemt het belang aan fysieke paraatheid, weerbaarheid of de beschikbaarheid van
vuurwapens snel toe.
Twee ideologische concepten zijn wijd verspreid: ‘Le Grand Remplacement’ en ‘Accelerationism’. Het eerste is het invloedrijke concept van de Franse extreemrechtse ideoloog Renaud Camus (waar ook Breton Tarrant zich op baseerde). De oude nazistische theorie van de ‘omvolking’ wordt er in een nieuwe kleedje gestoken: de ‘oorspronkelijke’ bevolking zal eerder vroeg dan laat vervangen worden door mensen met een andere huidskleur. Het concept van het ‘Accelerationism’ haakt daarop in. Dat stelt dat er snel gehandeld moet worden nu de ‘oorspronkelijke’ bevolking het bij een regelrechte burgeroorlog het nog zou kunnen halen. Terwijl het zwaartepunt binnen enkele jaren gekanteld zal zijn. De populaire Amerikaanse nazi-ideoloog James Mason is daar de grote promotor van.
Tenslotte merkt de Staatsveiligheid op dat het aantal extreemrechtse haatpredikers snel toeneemt, en die ook alle remmen laten vallen. Er wordt ronduit opgeroepen tot gewelddadige actie. Opnieuw waarschuwt de Staatsveiligheid voor de toenemende bewapening en gevechtstraining van extreemrechtse groeperingen. Daarbij treft men elkaar in buitenlandse trainingskampen.