Afgelopen weekend verzamelde het Spaanse extreemrechtse VOX een 20.000 mensen in Madrid, onder wie een aantal spraakmakende internationale geestgenoten. De in 2013 opgerichte partij weeft al een tijdje aan een internationaal netwerk.
VOX roert zich niet alleen in het binnenland. De partij die geleid wordt door Santiago Abascal is eveneens zeer actief op het internationale vlak. VOX telt vier Europarlementsleden. Die maken deel uit van de ECR-fractie (Europese Conservatieven en Hervormers). VOX is niet de enige extreemrechtse partij in deze fractie. Ook de Fratelli d’Italia (zeven verkozenen) van voorzitter Giorgia Meloni maakt er deel van uit. Vreemd genoeg zit ook N-VA in deze fractie. Dat is geen vrijblijvende positie. Tenslotte hokt men samen in een fractie om zoveel mogelijk gewicht te hebben in het grote EP-kluwen. Dat gaat over medewerkers, commissies (en voorzitterschap van commissies), subsidies die samen bekomen en onderling gedeeld worden.
VOX beperkt zijn internationale activiteit echter geenszins tot het EP. Zoals bij de meeste Spaanse partijen gaat de eerste buitenlandse belangstelling naar andere Zuid-Europese landen en naar Latijns-Amerika. In het huidige radicaal rechtse deel van Europa neemt dat overigens niet weg dat men ook contact zoekt met de Poolse partij PiS (Recht en Rechtvaardigheid), ook al een fractiegenoot in het EP, en het Hongaarse Fidesz. Daarnaast zijn het Franse Rassemblement National van Marine Le Pen en de Lega van Mateo Salvini verplichte aanloopadressen, hoewel tegenwoordig vooral de Fratelli van Meloni erg hip zijn in Spaanse extreemrechtse middens.
Denktank Disenso
Voor haar Latijns-Amerikaanse contacten maakt VOX gebruik van zijn stichting Disenso, een denktank die de partij zegt in te zetten in de ‘culture war’ tegen links. Jorge Martín Frías, die aangezocht werd om deze denktank te leiden, is zoals vele andere VOX-kaderleden een ex-lid van de conservatieve Partido Popular. Hij is een ultraliberaal die zijn sporen verdiende in de denktank Red Floridablanca die zich tot doel gesteld had de PP verder naar rechts te duwen. Opmerkelijk is dat de naam Disenso niet uit de lucht komt vallen. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw was het de naam van een neofascistische studentenvereniging verbonden met het politieke collectief van dezelfde snit, Bases Autónomas (BB.AA), indertijd door de Spaanse pers als “anarcho-nazi’s” omschreven. Partijleider Abascal zal de touwtjes van denktank mee in handen houden. Volgens waarnemers wil hij voorop lopen in internationale contacten en intern controle houden over de ideologische vorming van zijn kaderleden. Ook EP-lid Herman Tertsch en de auteur Fernando Sánchez Drago die onder meer bekendstaat voor zijn uithalen naar het feminisme.
Iberosfeer
Vox zegt voor een Iberosfera (iberosfeer) te ijveren; een soort van Spaanse Commonwealth die alle landen die ooit door Spanje gekoloniseerd werden en een “gemeenschappelijk cultureel verleden delen” onder dezelfde paraplu brengt… uiteraard met Spanje als centrum. Met dat doel voor ogen lanceerde VOX La Gaceta de la Iberosfera, een Spaanstalige krant waar Spaans en Latijns-Amerikaans uiterst-rechts aan bijdragen aan waar progressieve netwerken zoals het Wereld Sociaal Forum of de Groep van Puebla als internationale linkse samenzweringen worden aangeklaagd.
Verder stichtte VOX ook het Foro de Madrid, een forum dat een handvest opstelde en door een vijftigtal figuren ondertekend werd. Deze ondertekenaars geven een beeld van de internationale actieradius van VOX. De meest opvallende zijn wellicht Eduardo Bolsonaro, zoon van de Braziliaanse president, en Arturo Murillo, gewezen minister onder de Boliviaanse Jeanine Añiz die na haar korte presidentschap vervolgd wordt voor moord op politieke tegenstanders. Het manifest spreekt zich uit tegen “linkse autoritarisme”, voor democratie en wettelijkheid. Met dit forum wil VOX een brug leggen tussen extreemrechts en de conservatief-rechtse partijen in Latijns-Amerika van wie vele prominenten het manifest ondertekenden. Daarmee werd naarstig gewerkt aan een doorsteek richting Amerikaanse conservatieven. Er kwam een uitnodiging voor de CPAC van 2020 (Conservative Political Action Conference).
Agenda España
Afgelopen weekend bliezen de VOX-troepen in Madrid verzamelen. Volgens media kwamen 20.000 sympathisanten luisteren naar Agenda España, het extreemrechtse nationalistische antwoord op de “globalistische” Agenda 2030 van de Spaanse regering. Soevereiniteit, vaderland, traditioneel gezin en (territoriale) eenheid zijn de hoekstenen van de extreemrechtse agenda voor een Spanje waar migranten en asielzoekers, feminisme, homoseksualiteit, genderstudies, regionalismen… op de schop moeten.
Grote smaakmakers waren Giorgia Meloni (Fratelli d’Italia) en de Portugese radicaal-rechtse leider André Ventura (Chega) die net als Abascal uithaalden naar de “dreiging van links voor de identiteit van de volkeren”. Er waren ook videoboodschappen van Vikktor Orban en van zijn Poolse ambtgenoot Mateusz Morawiecki. Verder waren er ook vertegenwoordigers uit Argentinië, Bolivië, Verenigde Staten of Peru zoals Keiko Fujimori. Dat is de dochter van de voormalige president die een gevangenisstraf uitzit wegens corruptie. Zijn dochter verloor tot driemaal toe de tweede ronde van de presidentsverkiezingen.
Abascal en bij uitbreiding heel extreemrechts spinnen garen bij de crisis van traditioneel rechts in Latijns-Amerika om ze te benaderen, verder te radicaliseren en op te nemen in hun invloedzone. Benieuwd hoe dat in Vlaanderen zit of zal evalueren.
Foto: Flickr