Door Van Grieken op te roepen zich van de onfatsoenlijken in Vlaams Belang te ontdoen, effent De Wever het pad voor een landing met extreemrechts.
In een interview met Jan Segers (Het Laatste Nieuws) op 15 december 2018 liet N-VA-voorzitter Bart De Wever de inmiddels historische woorden optekenen dat er tussen zijn partij en het extreemrechtse Vlaams Belang een Chinese muur stond. https://www.hln.be/de-krant/bart-de-wever-tussen-n-va-en-vlaams-belang-staat-er-een-chinese-muur~a9d5ab5d/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
Eerder die maand had N-VA de Zweedse regering verlaten omdat België het VN-Migratiepact zou goedkeuren. In de avond van 8 december stapten de N-VA-ministers op uit de ministerraad. De druk van voorzitter De Wever, opdat België zich zou onthouden bij de stemming over het VN-Migratiepact in New York, had niet gewerkt. De liberale en christendemocratische coalitiegenoten hadden voet bij stuk gehouden tegenover N-VA (in de regering) en VB (in de oppositie) die stormliepen tegen het VN-Migratiepact dat ze samen tot ‘Marrakechpact’ hadden omgedoopt.
Familie
Critici twijfelden steeds aan die grote afstand, kloof of muur die er tussen de twee Vlaams-nationalistische partijen zou bestaan. Historisch en sociologisch behoren een groot deel van hun leden en hun kader tot eenzelfde ‘familie’. Rechts, anti-Belgisch, separatistisch. Electoraal blijven beide partijen als communicerende vaten op elkaar inwerken: als N-VA wint, verliest VB en vice versa. Recent politicologisch onderzoek toont aan dat inzake potentiële kiezers de grootste overlap zich situeert tussen N-VA en VB (De Stemming, 2020, S. Walgrave en J. Lefevre, UA/VUB).
“Luisteren naar de Vlaming”
Bart De Wever zelf zaaide de afgelopen jaren ook twijfel. Na de verkiezingen van 2019 voerde hij “verkennende gesprekken” met extreemrechts met het oog op de vorming van de Vlaamse regering. Beide partijen hadden vijf zetels tekort om “samen een meerderheid” te vormen. Een derde partner werd niet bereid gevonden. De democratische partijen hielden ze aan het cordon sanitaire rond extreemrechts. Inmiddels had Theo Francken al laten weten dat hij ‘samen-een-meerderheid’ met een derde depanneur “niet uitsluit”. Een aantal politicologen maakten zich sterk dat de gesprekken van De Wever met extreemrechts slechts tot doel hadden “te tonen dat het [N-VA] wil luisteren naar de Vlaming” (Nicolas Bouteca van de UGent, VRTnws, 12 juni 2019).
“Liever stoppen”
“Luisteren naar de Vlaming” door verkennende coalitiegesprekken met extreemrechts te houden… het is een vreemde, achteloze toe-eigening van een extreemrechts discours door een politicoloog maar daarover gaat het niet. In elk geval leek Bart De Wever de democratische krachten gerust te stellen in een interview dat hij op 18 december gaf aan Gazet van Antwerpen. In een gesprek met Sacha Van Wiele en Dirk Hendrickx liet De Wever optekenen: “Een coalitie met Vlaams Belang? Dan stop ik liever!” https://www.gva.be/cnt/dmf20201218_95650899
Die formule hanteerde hij nadien wel vaker.
“Grote kuis”
Afgelopen zondag, 12 december 2022, klonk dat zinnetje in de studio van VTM-Nieuws alweer maar raakte het op de achtergrond en was de hoofdboodschap anders. Bart De Wever wil nu samenwerken met Vlaams Belang als die partij “grote kuis” houdt. Principieel is De Wever nooit voor het uitsluiten van extreemrechts geweest. Als enige partij en in tegenstelling tot de Volksunie van weleer kant hij zich tegen het cordon sanitaire. De lat moet dus pragmatisch gelegd worden. En dat klonk zo: “Als mensen binnen de redelijke krijtlijnen kunnen komen, moet je hen een kans geven om te besturen. Tom Van Grieken moet dat perfect kunnen. Maar hij kan nog altijd geen afscheid nemen van mensen die hem in verlegenheid brengen”. https://www.hln.be/binnenland/bart-de-wever-wil-samenwerken-met-vlaams-belang-als-die-grote-kuis-houdt-tom-van-grieken-reageert-niet-zijn-plaats-om-vetos-te-stellen~a5695aa6/
Onfatsoenlijken
Er is volgens De Wever een fatsoenlijk en een onfatsoenlijk VB. De eersten moeten zich van de laatsten ontdoen en alle obstakels zijn weg om samen te werken. Met de onfatsoenlijken gaat De Wever “niet in zee”. “Dan stop ik nog liever met politiek”, voegde hij er zijn bekend zinnetje aan toe dat nu niet meer op samenwerking met VB maar louter op samenwerking met de onfatsoenlijken sloeg. Zeer expliciet verwees De Wever naar onfatsoenlijken als Schild en Vriend-eindbaas Dries Van Langenhove, Filip Dewinter en zijn Antwerpse clan met Sam Van Rooy, Anke Van Dermeersch, Jan Penris en nog van dat schoon volk. VB-voorzitter Van Grieken, die zelf en passant tot de fatsoenlijken wordt gerekend, kan perfect “grote kuis” houden.
Geen twee VB’s
Er zijn echter geen twee soorten Vlaams Belangers, fatsoenlijken en onfatsoenlijken. Er zijn rond het uitsluitend nationalisme, het stigmatiseren van islamieten en onlangs nog Marokkanen (“Marokkanenprobleem”), homofobie in de praktijk, het aanhangen van samenzweringstheorieën (omvolking), antifeminisme geen “good guys” en “bad guys” in Vlaams Belang. Van Grieken leidt en hij leidt mét de onfatsoenlijken. Het is hij die Van Langenhove is gaan halen om hem lijsttrekker te maken. Het is hij die Schild en Vrienden-kernlid Jonas Nayaert tot zijn rechterhand heeft gepromoveerd.
Naast Van Langenhove en de clan-Dewinter wemelt het binnen Vlaams Belang van onfatsoenlijken die er perfect gedijen, zoals Het Observatorium al een paar keer aantoonde. Je kan perfect mandataris blijven en Letse nazi-collaborateurs eren. Je kan perfect fractieleider in je gemeente zijn en veroordeelde neo-nazi’s als security inzetten. Je kan mandataris zijn en veroordeelde neo-nazi’s feliciteren met hun verjaardag.
Blok aan het been?
Wat zowel De Wever als Van Grieken weten, is dat het van een hoog en misschien zelfs onverantwoord risico is om met de ‘zichtbare onfatsoenlijken’ naar de volgende verkiezingen te gaan. Al deze onfatsoenlijken slepen nogal wat blikwerk achter zich aan. Van Langenhove wacht een process en misschien een juridische veroordeling. De clan-Dewinter, sympathisanten van de bloedige Syrische dictator Assad, is nu ook ontmaskerd als Poetinvrienden. Een aantal van deze lieden een stapje opzij laten zetten levert Van Grieken meer op dan het risico dat ze zijn partij binnenkort door nog meer onthullingen en schandalen de gracht inrijden. In dat opzicht zouden ze wel eens een blok aan het been kunnen zijn.
Maar Van Grieken zit hier klem. Hij weet dat er geen twee VB’s zijn en kent beter dan wie ook de populariteit van een aantal van deze onfatsoenlijken in en rond zijn partij. De nieuwe generatie jonge kaders en parlementsleden, afkomstig uit KVHV en tutti quanti, zijn overigens allemaal van hetzelfde profiel en traject als de eindbaas van Schild en Vrienden.
Wie gelooft De Wever nog?
Enkel dagen nadat PS-voorzitter Paul Magnette de oekaze voor “den totalen Konföderalismus” (dixit Joël De Ceulaer, De Morgen, 9 december 2022) van De Wever de grond inboorde, valt De Wever terug op een voorwaardelijke “samen een meerderheid” met extreemrechts. De nette Van Grieken moet enkel wat poetsen en klaar is bruine kees.
Vorige week pakte De Wever uit met spectaculair nieuws (Humo, 6 december 2022). Nee, biechtte hij op aan Humo-journalist Raf Liekens, zijn partij was niet uit de Zweedse coalitie gestapt omwille van ‘Marrakech’. Het was omwille van een stugge Kris Peeters (CD&V).
Als dit klopt, betekent dit dat Bart De Wever tegelijkertijd opbiecht dat hij vier volle jaren de publieke opinie heeft voorgelogen. Als het niet klopt, blijkt dat hij liegt en dus eender wat vertelt, tout et son contraire, zoals onze zuiderburen zeggen.
De conclusie van dit alles moet luiden dat je van Bart De Wever alles mag verwachten en je hem niet kan geloven. Deze politicus heeft teveel bochten genomen en is onbetrouwbaar. Je mag van hem alles verwachten, ook een samenwerking met extreemrechts. Tenslotte is dat wat zijn partij nu al enkele jaren doet in het Europese Parlement, met de mannen van Baudet, met het neofranquistische VOX, met de illiberalen van het Poolse PiS en met het sinds kort post-fascistisch genoemde Fratelli d’Italia. De Italiaanse regering van Georgia Meloni moet voor De Wever het pad effenen zodat hij zijn landing met extreemrechts kan inzetten. Het zou zijn collaboratie met extreemrechts minder uitzonderlijk maken.
Afbeelding: Wikimedia
