In min of meer geheime chatgroepen duiken regelmatig cijfers en codewoorden op die deel uitmaken van de taal en de symboliek van rechtsextremistische groepen. Zoals in het stuk ‘Neonazistische cijfers en letters‘ schreven, gaat het vaak om import uit de Verenigde Staten. Het blijft verbazend te zien hoe de inspiratoren van Vlaamse rechtsextremisten zo goed als altijd Amerikanen zijn. Inzake symboliek geven onze neonazi’s niks om soevereiniteit maar copy-pasten ze naar hartenlust. Dit toont meteen aan dat het deze lieden niet om Vlaanderen of Vlaamse mensen (hoe we dit ook mogen invullen) gaat, maar om een wit, mannelijk, autoritair maatschappijproject gaat dat gewelddadig moet opgedrongen worden.
1-11 heeft niet met de eerste november te maken wanneer we onze overleden geliefden herdenken. Het gaat om de eerst en de elfde letter van het alfabet: a en k. Dat staat voor ‘Aryan Knights’ (Arische ridders).
‘100 %’ verwijst in neonazikringen naar honderd percent wit. ‘109/110’ verwijst dan weer naar het aantal landen dat waar volgens antisemieten Joden werden verdreven (109 landen). Vermits deze rechtsextremisten ook oproepen om Joden uit de VS te verjagen, zou dat land het 110de zijn, vandaag ‘109/110’.
Na de elf komt de ‘12’. De eerste en de twee letter van het alfabet (a en b) staan bij neonazi’s voor Aryan Brotherhood. Eveneens uit de VS komt ‘13’ (a en c) voor ‘Aryan Circle’, aanvankelijk een racistische bende in een gevangenis in Texas.
Er bestaan in deze kringen twee varianten of toevoegingen op ‘13’: ‘13/52’ en ‘13/90’. Dit zijn codes om Afro-Amerikanen als criminelen of wilden af te schilderen. Volgens deze witte supremacistische cijfercombinatie maken zwarten in de VS 13 percent van de bevolking uit maar zouden ze 52 percent van alle moorden plegen en 90 percent van alle interraciale criminaliteit.
We zetten dit sinistere feuilleton binnenkort verder. Maar één zaak moeten we duidelijk voor ogen houden: dit gaat niet over ‘zwakzinnigen’ over de Atlantische Oceaan. Het zijn (deel van de) cijfers, codes en taal die jongere en minder jongere rechtsextremisten in Vlaanderen gebruiken als teken van onderlinge herkenning, van onderlinge medeplichtigheid, van gezamenlijke ambitie. De semiotiek van neonazi’s voor wie tekens en woorden de opstap zijn naar daden.