Franse vakbonden protesteren tegen de Poolse vakbond Solidarnosc die de rode loper uitrolt voor Marine Le Pen, Eric Zemmour en omvolkingstheorieën… onder meer via de lancering van een Franstalige website.
De manier waarop aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland in november 2021 omgesprongen werd met migranten zou elk rechtgeaard mens moeten doen revolteren. Mannen, vrouwen en kinderen werden de speelbal van de cynische machtsspelletjes van twee regeringen die op vlak van mensenrechten weinig adelbrieven kunnen voorleggen.
Los van diepere oorzaken en fundamentele oplossingen van migratiestromen, moet elk mensenleven gekoesterd en gered worden. Dat is ook de reactie van de Franse vakbonden die zich erover verontwaardigden dat de Poolse vakbond Solidarnosc in dit humanitair drama de zijde koos van het illiberale regime dat het land domineert. Dat regime wordt belichaamd door de radicaal rechtse partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) die sinds 2015 aan de macht is. PiS sleept een triest palmares mee van schendingen van de principes van de rechtstaat, uitholling van die rechtstaat en fnuiken van de scheiding der machten. In het Europees Parlement, waar PiS nota bene fractiegenoot is van N-VA, werden deze schendingen al meermaals aangekaart.
Platform voor extreemrechts discours
Maar er is veel meer. Solidarnosc koos niet alleen de zijde van de regering. De ooit mythische bond die in 1989 aan de basis lag van de communistische implosie, gaf vrij baan aan het discours van extreemrechtse politici als Marine Le Pen en Eric Zemmour en nam dat discours over. Te midden van de humanitaire crisis aan de Pools-Wit-Russische grens opende Solidarnosc de kolommen van zijn weekblad Tygodnik Solidarnosc voor Marine Le Pen. De leidster van het extreemrechtse Franse Rassemblement National (ex-Front National) sierde de cover van de editie van 23 november waarin ze “de aanval op Polen” hekelde vanwege de Europese Unie.
Solidarnosc deed dat onder meer… via de lancering van een Franstalige versie van zijn website tysol.fr. Een blik op die website is verhelderend. In een opiniestuk wordt het boek ‘Le grand remplacement’ van Renaud Camus aangeprezen, zeg maar de bijbel van de aanhangers van de omvolkingssamenzweringstheorie. Uiteraard is de EU kop van jut met in het zog daarvan venijnige artikels over Duitsland en Frankrijk. In een ander artikel wordt “tegenover het Brusselse offensief” gesteld dat “la Pologne n’a pas dit son dernier mot”, niet toevallig de titel van het boek van Eric Zemmour, ‘La France n’a pas dit son dernier mot’. De vergadering van Europese extreemrechtse partijen (zie Het Observatorium, 27 december 2021) wordt er begroet als een “Europese big bang” van “patriotten die zich verenigen tegen progressieven”.
Protest bij Europese koepel EVV
Dit alles ging in Frankrijk niet onopgemerkt voorbij. Vijf Franse bonden (CGT, CFDT, FO, CFTC, Unsia) maakten dit aanhangig bij koepelorganisatie EVV (Europees Verbond van Vakverenigingen). Ze vragen opheldering en desnoods de uitsluiting van Solidarnosc uit het EVV.
Bij Tysol zetten ze de hakken in het zand. De redactionele lijn van het Solidarnosc-weekblad wordt gedefinieerd als “verzet tegen de politiek correcte censuur in het Westen, meer bepaald ten aanzien van personen met conservatieve, patriottische en katholieke meningen”. In een reactie op het protest van de Franse bonden, bijt Solidarnosc zelf hard van zich af. Het beroept zich op een “continuïteit van veertig jaar strijd voor vrijheid en tegen censuur”. De vakbond ontkent niet dat het eigenaar is van het bewuste weekblad en van de website maar stelt dat “de pers onafhankelijk is”. Daarop opent het een regelrechte aanval op de Poolse journalist Jakub Iwaniuk die in de Franse kwaliteitskrant Le Monde “een offensief” zou begonnen zijn om Solidarnosc “te belasteren”.
Het EVV zegt het verzoek ontvangen te hebben en zal de klacht onderzoeken.
Afbeelding: Flickr