Je hebt extreemrechtse partijen die Poetin steunen. Je hebt er zelfs die er geld van ontvangen. Dat was het geval van het Rassemblement National van Marine Le Pen. Het heeft Vlaams Belang-voorzitter Van Grieken nooit gehinderd om onomwonden zijn Franse vrienden te steunen. Financiële soevereiniteit is blijkbaar geen issue.
Vrijheid en dictatuur
De afgelopen maanden waren we getuige van de gretigheid waarmee overal in Europa radicaal rechtse partijen het protest tegen de coronamaatregelen van regeringen politiek trachtten uit te buiten. Centraal in het discours van extreemrechts stonden de begrippen vrijheid en dictatuur. Het eerste, zo klonk het, zou ons afgenomen worden. Het tweede zou ons dan weer slinks opgelegd worden. Door zich voor te doen als behoeders van onze rechten en vrijheden trachtten radicaal rechtse partijen het ongenoegen, ongeduld en onbegrip van delen van de bevolking te recupereren.
De militaire inval van Russische troepen in Oekraïne deed deze recuperatiepoging stokken. Van de ene dag op de andere stonden de betrokken radicaal rechtse partijen in het defensief als vrienden van het Poetin-regime. Het vergde immers weinig zoekwerk om aan te tonen dat nogal wat van deze minnaars van de vrijheid een regime steunen dat zelf meer met dictatuur dan met vrijheid te maken heeft.
Sympathie voor het Poetin-regime
Al jarenlang wordt Vlaams Belang genoemd bij de Europese radicaal rechtse partijen die gunstig staan tegenover Rusland en die sympathiseren met Russische stellingnamen (European Council on Foreign Relations, 19 oktober 2016). Het Vlaams Belang deelt die bedenkelijke positie met een aantal andere radicaal rechtse partijen zoals het Duitse AfD, de Oostenrijkse FPÖ, het Hongaarse Jobbik, het Franse Rassemblement National en de Italiaanse Lega. Ook de PVV van Geert Wilders blinkt uit in sympathie voor de koers van het Rusland van Poetin. Eén en ander valt niet alleen af te leiden uit stellingnamen maar ook stemgedrag in nationale parlement en in het Europees Parlement.
De steun en sympathie voor Poetin is geen kwestie van opportunisme. Het betekent evenmin dat die partijen door Poetin zouden ‘gestuurd’ worden. In de meeste gevallen gaat het om een welgemeende, inhoudelijke sympathie voor een aantal kenmerken van het Poetin-regime. Er is met andere woorden ideologische overeenstemming. Dat is bijvoorbeeld het geval ten aanzien van de sociaal conservatieve waarden van het Poetin-Rusland en, meteen achter het hoekje, de machistische, patriarchale en homofobe houding. Ook de harde verdediging van de ‘nationale soevereiniteit’ en het rabiate nationalisme kunnen op sympathie rekenen bij Europese extreemrechtse partijen en figuren. Gepaard met deze anti-softe en anti-woke attitudes is er bewondering voor de “daadkracht” van het Poetin-regime om die waarden hardhandig te verdedigen zowel in het binnenland als ten aanzien van de perifere landen. Dat wordt dan in schril contract geplaatst met het woke-isme dat bij ons zou heersen, dat ons zou verslappen, dat maakt dat we ons zowat laten degenereren.
11 miljoen euro Russisch geld
Maar in sommige gevallen gaat het om meer dan ideologische affiniteiten, het verdedigen van de lijn of belangen van Poetin in het eigen land, of op het Europese niveau. Zo is er het Franse Rassemeblement National (het vroeger Front National) van Marine Le Pen dat op dit moment in de race naar de Franse presidentsverkiezingen een plaats in de beslissende tweede ronde ambieert en daardoor in grote concurrentie verwikkeld is met die andere extreemrechtse racistische, homofobe en vrouwonvriendelijke kandidaat, Éric Zemmour met zijn Reconquête-beweging. In die campagne kan Marine Le Pen, zoals steeds, rekenen op Tom Van Grieken.
Tussen RN en VB is het koek en ei. Van Grieken loopt aan het handje van Marine Le Pen in de tot nu toe mislukte pogingen om vanuit hun gemeenschappelijke Europese fractie ‘Identiteit en Democratie’ een extreemrechtse supergroep in het Europese Parlement tot stand te brengen. In mei 2019 zakte Marine Le Pen hoogstpersoonlijk naar ons land af om een stemoproep voor VB te doen. Meer in het bijzonder liet ze zich inschakelen om de Franstalige Brusselaars op te roepen om voor het VB te stemmen. Op zijn beurt schakelt Van Grieken zich in de huidige presidentscampagne van Le Pen in: “Zij heeft ons ook bijgestaan toen we het als Vlaams Belang erg moeilijk hadden”, herinnert Van Grieken zich die begin februari ging speechen op een verkiezingsmeeting van Le Pen.
Nochtans weet Van Grieken net als iedereen die het nieuws volgt dat Rassemblement National niet alleen veel op de lijn van Poetin zit of er ideologische affiniteiten mee heeft maar er ook in de vorm van leningen geld, veel geld van mocht ontvangen.
Nadat het Front National de Russische annexatie van de Krim in maart 2014 goedkeurde, lekten dankzij hacking door Anonymous International sms-berichten uit die afkomstig waren van een verantwoordelijke uit de Russische presidentiële administratie. “Ze heeft ons niet in de steek gelaten”, viel er te lezen. Ook bleek dat Marine Le Pen moest “bedankt” worden voor haar houding. In de maanden die daarop volgden ontvingen Marine en vader Jean-Marie Le Pen Russische leningen ten belope van niet minder dan 11 miljoen euro (Mediapart, 2 april 2015). Een lening van 9,46 miljoen kwam via de First Czech Russian National Bank, een financiële instelling die bekendstaat voor haar banden met het Kremlin. FN-stichter Jean-Marie Le Pen ontving nog eens een lening van 2,5 miljoen via zijn bedrijf Cotelec. Die som was afkomstig van een op Cyprus gevestigd bedrijf van een voormalig KGB-agent die in 1985 op beschuldiging van spionage uit het Verenigd Koninkrijk werd gezet (The New York Times, 2 december 2014). Marine Le Pen ontkende het bestaan van deze leningen niet.
Foto: Wikimedia Commons
_02.jpg){kind=link}